มาต่อเรื่องการทำงานเตรียมโครงการใหญ่กัน...
วันนี้... จะขอเล่าให้ฟังในมุมมองของ "การสอน" ส่วนมุมมองอื่นๆ เดี๋ยวให้เจ้าของตำแหน่งเค้าเล่ากันเองละกัน
พอได้รับตำแหน่ง "การสอน" ปุ๊บ... ก็ต้องเริ่มงานทันที หน้าที่หลักๆ ของการสอนก็คือรับผิดชอบประสานงานทุกอย่างเกี่ยวกับการสอน ตั้งแต่จัดตารางเรียนตลอดโครงการ ระบุคนรับผิดชอบแต่ละวิชา รวมไปถึงการรักษามาตรฐานในการสอนของทุกคนในชุมนุม.... ซึ่งหัวใจของการรักษาคุณภาพการสอนก็คือการ "เทรนการสอน" นั่นเอง
เริ่มต้นเรื่อง... ก็ต้องร่วมมือทำงานกับฝ่ายประชาสัมพันธ์ คือการออกตระเวนไปตามห้องเรียนต่างๆ (ปี 1) เพื่อโฆษณาหาน้องทีมงานใหม่ๆ มาเป็นกำลังในการสอน
ในขณะเดียวกัน ก็ต้องประสานงานกับฝ่ายตำรา คือพี่เต้ เพื่อจะทำหนังสือที่จะใช้สอนน้องๆ ในโครงการใหญ่... ต้องรีบทำแล้ว ไม่งั้นเดี๋ยวไม่เสร็จ...
ตอนนั้น ยังไม่มีการจัดการไฟล์ที่ดีเท่าที่ควร ต้องพิมพ์ใหม่บ้าง เรียบเรียงใหม่บ้าง โดยให้คนที่สอนในแต่ละบทๆ รับผิดชอบกันไป... เรื่องไหนเป็นน้องเด็ก หรือยังหาคนสอนไม่ไ้ด้ ก็ต้องช่วยๆ กันทำไปก่อน... ตอนนั้นจำได้ว่าเรามี The Nation เป็น sponsor ให้ ... เรื่องค่าพิมพ์หนังสือเป็นอันหมดห่วง
แต่ก็ต้องไปตรวจ proof ถึง Nation.... นั่ง TAXI ไปกะพี่เต้สองคนจากเกษตรถึงบางนา อ่านกันเกือบตาย...
วิ่งเข้าวิ่งออกวิชาการเกือบทุกวัน เพราะงานนี้เกี่ยวข้องกับคน ซึ่งมีเรื่องให้ปวดหัวได้ตลอดเวลา... ซึ่งคนคอยแบ๊กอัพให้ก็ไม่พ้นพี่เพียวและพี่มิติ...
งานแรก พี่เพียวให้มาวางตารางการสอน ว่า วิชาไหนสอนตอนไหน... โดยไม่ได้ให้ตารางปีก่อนๆ มาดู... คือให้คิดเองว่างั้น... เงื่อนไขก็คือให้หนึ่งคนสอนจบในสองวัน...
วางกับพี่เลอสองคน... ตารางออกมาเรียบร้อย... โดนเจ๊เพียวอัดไปหนึ่งดอก ค่าที่ว่า มีบางคน(หลายคน) ต้องสอนแบบ ทั้งวัน คือ สามคาบติด แล้ว อีกวันนึงสอนคาบเดียว... ไม่ balance .... แล้วก็สำทับว่า การสอน... ต้องใส่ใจคนสอนให้มากที่สุด เพื่อที่ว่า ประสิทธิภาพการสอนจะได้ออกมาดีที่สุดเช่นกัน
ว่าแล้วก็จัดตารางซะใหม่... ให้แต่ละคนสอนวันละสองคาบ สองวัน สี่ห้อง... ลงตัวกันแบบพอดีๆ...
ถึงอย่างนั้น... ก็มีคนมาเปลี่ยนแปลง แก้ไข ขอย้าย ฯลฯ กันให้วุ่นไปหมดตลอดโครงการ ก็เป็นหน้าที่เราที่จะต้องประสานงาน... แก้ไขตารางกันให้ลงตัวแบบชิลๆ (แต่ไอ้คนแก้เนี่ย ไม่ชิลด้วยนา ... )
เพิ่งเจอปัญหาแบบนี้เป็นครั้งแรก... เพราะสองครั้งที่ผ่านมาเป็นออนทัวร์ ซึ่งยังไงก็ตามทุกคนต้องไปรวมตัวกันอยู่แล้ว จะหนีจะเบี้ยว ไม่ได้ทั้งนั้น (ยังกะสถานกักกัน)
อีกเรื่องหนึ่งที่พี่ต้องเรียนรู้อย่างแรง ก็คือ การสอนด้วย "แผ่นใส" ... ส่วนตัวแล้ว พี่ชอบสอนด้วยกระดานมากกว่า เพราะสามารถออก Acting ได้เต็มที่กว่า... ไม่น่าเบื่อ ยิ่งไปกว่านั้น น้องๆ สามารถที่จะมองสิ่งที่เราเขียนได้โดยที่ไม่ต้องละความสนใจไปจากคนสอน...
แต่ยังไงๆ ก็ต้องเปลี่ยนไปใช้แผ่นใสว่ะ นึกสภาพ ศร.3 แล้ว... มีน้องๆ นั่งอยู่เกือบสามร้อย ถ้าเขียนกระดาน คนนั่งแถวหลังคงต้องใช้กล้องส่องทางไกล... คือนึกถึงหัวอกตัวเองตอนนั่งเรียนแล้วก็ตัดสินใจได้ไม่ยาก
เอาวะ แผ่นใสก็แผ่นใส....
ตอนหน้า จะมาเล่าเรื่องพื้นฐานการสอน ทั้งกระดานและแผ่นใสให้ฟังกัน....
วันพุธที่ ๑๖ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๕๐
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น